In deze blogpost wordt ingegaan op de zaak Baret & Caballero tegen Frankrijk, waarbij de nadruk ligt op het ontzeggen van het recht op postume voortplanting onder Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (recht eerbieding van privé-, familie-, en gezingsleven). Twee Franse vrouwen probeerden postuum medisch geassisteerde voortplanting (MAR) te gebruiken in Spanje en werden geconfronteerd met een weigering van de Franse autoriteiten vanwege een absoluut verbod op postume voortplanting. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) handhaafde het verbod en benadrukte de ruime beoordelingsmarge die de staat heeft in ethisch gevoelige kwesties. Spaander bekritiseert het vertrouwen van het Hof in deze marge, waarbij bezorgdheid wordt geuit over de bescherming van de rechten van het ongeboren kind versus het embryo, vraagtekens worden gezet bij de doelen van het verbod en problemen worden benadrukt met het concept van vrije en geïnformeerde toestemming. Het eindigt met het uiten van ongerustheid over de gevolgen voor de aanvragers en het aandringen op een assertiever standpunt van het Hof over reproductieve rechten onder artikel 8.