Dit artikel onderzoekt de ethische en juridische implicaties van een minder vrijwillig vaccinatiebeleid (voor volwassenen) in Nederland, met betrekking tot COVID-19. Nederland volgt traditioneel een vrijwillige vaccinatiestrategie. Aangezien het Europees Hof voor de Rechten van de Mens erkend heeft dat verplichte vaccinatie gerechtvaardigd kan zijn als het proportioneel en essentieel is voor het waarborgen van de volksgezondheid, en de COVID-19 pandemie heeft geleid tot het aanpassen van vaccinatie in meerdere Europese landen, is er een maatschappelijk en politiek debat op gang gekomen. Dit artikel wil iets toevoegen aan het bestaande debat over de vaccinatiestrategie in Nederland door het onderwerp vanuit een multidisciplinaire lens te benaderen.

Het onderzoek bestond uit interviews met medische, juridische en ethische experts in Nederland om te achterhalen wat hun mening is over een minder vrijwillige vaccinatiestrategie. Deze experts bespraken een scala aan interventies, waaronder het geven van informatie zoals advies, overtuigen, aansporen, onder druk zetten en dwang. Voorstanders van een minder vrijwillige vaccinatiestrategie noemden epidemiologische omstandigheden, collectieve verantwoordelijkheid en professionele plicht als redenen om prioriteit te geven aan volksgezondheid. Er werden echter twijfels geuit over de noodzaak van een dergelijk beleid en over mogelijke negatieve gevolgen, zoals meer polarisatie en verkeerde informatie.