Abstract

De COVID-19 pandemie heeft de voordelen van het internationaal delen van gegevens aangetoond. Het delen van gegevens stelde beleidsmakers in de gezondheidszorg in staat om beslissingen te nemen op basis van realtime gegevens, het maakte het mogelijk om het virus te traceren en - nog belangrijker - het maakte de ontwikkeling mogelijk van vaccins die cruciaal waren om de gevolgen van het virus te beperken. Dit delen van gegevens is niet de norm, omdat het delen van gegevens moet navigeren door complexe ethische en wettelijke regels, en in het bijzonder door de gefragmenteerde toepassing van de General Data Protection Regulation (GDPR). De introductie van de ontwerpverordening voor een European Health Data Space (EHDS) in mei 2022 probeert enkele van deze juridische kwesties aan te pakken. Als deze wordt aangenomen, wordt het verplicht om elektronische gezondheidsgegevens te delen voor bepaalde secundaire doeleinden. Hoewel het duidelijk nodig is om de juridische complexiteit van het delen van gegevens aan te pakken, is het van cruciaal belang dat alle voorgestelde hervormingen in overeenstemming zijn met ethische principes en de verwachtingen van de betrokkenen. In dit artikel geven we kritiek op de EHDS en doen we enkele aanbevelingen voor deze zich ontwikkelende regelgevende ruimte.